Met bewustwording help je armoede wereld niet uit

Eind vorig jaar kwam de documentaire ’58:’uit. Een iets meer dan een uur durende film over armoede en hoe de wereldwijde kerk het de wereld uit kan helpen. De beelden zijn prachtig, de verhalen indrukwekkend en de presentatie van cijfers over armoedebestrijding inspirerend. Maar werkte het ook, was het nuttig? Ik ben deel van het team dat de film in Nederland verspreidde, en dus al meer dan een jaar bij dit project betrokken. Tijd om de balans op te maken.

 

Ongeveer twee jaar terug zag ik 58: voor het eerst en dat raakte me. Misschien doordat ik me als communicatiecoördinator van een hulporganisatie veel met dit onderwerp bezighoud en veel in armoedegebieden ben geweest. Maar er was meer aan de hand.
Jarenlang vroeg ik me af hoe de kerk een significante bijdrage kan leveren aan de maatschappij. Deze film gaat daarover. 58: toont aan hoe groot de armoedeproblemen zijn, maar ook welk potentieel de wereldwijde kerk heeft om er structureel iets aan te doen. Dat doet de film aan de hand van het bijbelgedeelte Jesaja 58.

 

Boven tafel
We wilden dan ook graag dat veel christenen deze film zouden zien. Daarom hebben we hem bewust gratis verspreid in plaats van hem te verkopen  (De film is gratis online aan te vragen als je belooft hem aan minimaal tien andere mensen te vertonen). Dat durfden we aan omdat de reacties van de ‘vroege kijkers’ laaiend enthousiast waren.

Nu, bijna een jaar later, kunnen we ook met de feiten erbij zeggen dat dit een goed idee was. Meer dan 1.000 mensen vroegen de film aan en verspreiden deze verder via vertoningen. Meestal weet je met dit soort projecten niet goed wat er daadwerkelijk met je product gebeurt; daarom hebben we honderden mensen gebeld of gemaild om hun ervaringen boven tafel te krijgen.

 

Verhuizen
Natuurlijk is niet iedereen eraan toegekomen om de film te bekijken en hem door te geven. Maar veel mensen wel. Sommige reacties waren bijzonder inspirerend. Zo besloot een echtpaar na het kijken van de documentaire  hun Nederlandse leven op te geven en naar een ontwikkelingsland te verhuizen (ze zaten er al een tijdje over na te denken, en 58: gaf de doorslag). Een andere vrouw uit Zwolle werd ook geraakt door de film, zij ontdekte dat er veel dakloze Bulgaren in haar omgeving zijn die hulp nodig hebben. Zij legde contact met haar lokale en regionale media om daarover publiciteit te maken.

Anderen hebben de film inmiddels al in meer dan drie kerken in hun woonplaats vertoond, organiseerden huiskringavonden, Micha Cursussen of vertoningen op hun werk. Of ze meldden zich spontaan aan als vrijwilliger bij hulporganisaties. Hoeveel mensen de documentaire  precies zagen, weten we niet – maar het olievlekprincipe werkte goed.

 

Actie voor verandering
Conclusie: 58: dóet iets met mensen. En dat is wat we hoopten te zien. Natuurlijk helpen media als deze in een groeiende bewustwording van zowel de problemen als mogelijke oplossingen, maar vanaf het begin hoopten we dat het niet bij bewustwording zou blijven. Met bewustwording help je armoede de wereld niet uit. Er moet iets gebéuren. Er moet actie zijn om iets te veranderen. Wat dat betreft zijn er veel eerste stappen gezet. Ik hoop van harte dat dit het begin is van veel meer. Als we armoede de wereld uit willen krijgen, moet het beginnen met het geloof dat dit mogelijk is. Dat heeft 58: in het afgelopen jaar een hoop mensen gebracht. Begin met geloof en doe wat je hand vindt om te doen.

Een trailer van 58: is te zien via: http://vimeo.com/34947060. Meer informatie: www.leef58.nl

 

Martijn Moens, werkt bij Compassion dat is aangesloten bij Micha Nl, dit artikel is eerder gepubliceerd via Het Goede Leven.