De dominee en de activist
Een week of wat terug kreeg ik een herinnering op facebook van een paar jaar geleden. Het was een banner van ‘de blinde tocht’. Het was een actie tegen de Nederlandse behandeling van ongedocumenteerde vreemdelingen, ook wel ‘illegalen’ genaamd. Op dat moment, maart 2013, werden mensen zonder de juiste papieren in gevangenissen gezet met een regime die zwaarder was dan die van veroordeelde criminelen[1]. Amnesty International en het Europese hof voor de mensenrechten hadden Nederland al op de vingers getikt maar verandering ging, en gaat, maar traag. Dat jaar werd de behandeling van ongedocumenteerden een ‘hot topic’ in de pers, mede door het ontstaan van de vluchtkerk[2].
Waarom vertel ik dit? De melding op facebook leek een verwijzing naar ‘vergane glorie’. De tijd waarin ik actie voerde. Meedeed aan demonstraties. Ik was iemand van Time To Turn. Christen en activist. Wat is er gebeurd?
Activist en dominee
Ik ben dominee geworden. In een prachtig dorp in Brabant. De beslommeringen van de dorpsgenoten nemen veel tijd in beslag en aandacht voor gerechtigheid, voor ongedocumenteerden of andere vormen van onrecht in onze maatschappij, lijkt verminderd. Ik heb in tijden niet meegelopen met een demonstratie. Is het onmogelijk om activist voor gerechtigheid en dominee te zijn?
Voorzichtig
Niet zo lang geleden was er plotseling sprake van de bouw van een mogelijk AZC. Dat bracht de gemoederen wel in beweging. De kerk was in deze situatie duidelijk: vanuit ons geloof kunnen we niet anders dan vreemdelingen verwelkomen, ook als dat pijn doet en de cultuur in het dorp verandert. Tegelijk was de reactie van de kerkenraad ook voorzichtig: wat de overheid besluit over de locatie van een AZC, is aan hen. Het basisprincipe van het verwelkomen van vreemdelingen hoog houden betekent niet altijd dat je voor of tegen bepaald beleid bent. Een genuanceerde reactie dat lijkt te bijten met mijn activisme-verleden.
In iedere dominee schuilt in wezen een activist
Maar in wezen doet het dat niet. De dominee houdt zich mogelijk meer bezig met plaatselijk onrecht of andere vormen van kwaad dat mensen kan overkomen. De activist heeft meer ruimte om zonder bijgedachten of nuanceringen voor of tegen iets te zijn. Maar in iedere dominee schuilt in wezen een activist: het zoeken naar gerechtigheid zoals Jezus dat deed. Dat kan op allerlei lagen in het leven, op alle plekken waar God je gebracht heeft. Ik vroeg wat er gebeurd was tussen de demonstrerende Folkert de Jong en de dominee Folkert de Jong. Niets eigenlijk. Ik bleef zoeken naar het Koninkrijk en Zijn gerechtigheid. Ik hoop in de komende columns jullie mee te nemen in die zoektocht.
Folkert de Jong is dominee en schrijft voor Micha Nederland regelmatig een scherpe blog over gerechtigheid. Hij gaat theologische thema’s niet uit de weg en neemt ons mee in de zoektocht naar het Koninkrijk en Zijn gerechtigheid.
[1] amnesty.nl/wat-we-doen/themas/vluchtelingen-en-migranten/migranten-zonder-verblijfsrecht