Bezuinig niet op allerarmsten

Begin november stuurden we Minister Ploumen en de woordvoerders Ontwikkelingssamenwerking in de Tweede Kamer de volgende brief,

 

Geachte minister

 

Het regeerakkoord met oplossingen voor de huidige economische crises is door de VVD en PvdA gepresenteerd. De vraag is of de rekening van de crises wel eerlijk verdeeld wordt. Het akkoord zegt bruggen te slaan tussen o.a. rijk en arm. Dit zien we alleen niet terug bij de opnieuw harde bezuiniging van 1 miljard op ontwikkelingssamenwerking.
In een wereld waar 0,001% van de wereldbevolking 1/3 van alle rijkdom bezit[1], vindt Micha Nederland het een gevaarlijke en egoïstische keuze om te bezuinigen op de allerarmsten. Wij missen in het Regeerakkoord een visie voor een echte duurzame en rechtvaardige samenleving, iets waar Micha Nederland als beweging voor staat.[2]

 

Dit jaar is het precies 40 jaar geleden dat duurzaamheid als belangrijke beleidswaarde in de Nederlandse politiek werd geïntroduceerd. Biesheuvel stelde in 1972 al dat er een herbezinning over de structuur van en de sociaal- culturele economische ontwikkelingen nodig is. Dit was volgens het Kabinet Biesheuvel nodig vanwege: “Een diep in ons huidige cultuurpatroon verankerde, anti-ecologische geaardheid van bepaalde vormen van menselijk handelen”.[3] Wij zijn nu één generatie verder en nog steeds wordt er in Den Haag over duurzaamheid gesproken.
Micha is van mening dat het debat over duurzaamheid te technisch is gevoerd. We moeten praten over een verkeerd waardepatroon in de samenleving die voor scheefgroei en een economische ongelijkheid zorgt en niet alleen praten over hoe we economische groei en herstel van de economie kunnen bewerkstelligen.

 

De Adviesraad Internationale Vraagstukken stelt  in het recent verschenen rapport ‘Ongelijke werelden: armoede, groei, ongelijkheid en de rol van internationale samenwerking,’ dat niet armoede maar de tegenstellingen en verdeling in de wereld het grootste probleem is. Ook in Nederland zien we om ons heen dat dit een steeds urgenter probleem is.

 

Waarom streven we dan toch boven alles economische groei na? Hans Stegeman, hoofd nationaal onderzoek bij de Rabobank, stelt dat Nederland het komend decennium geen economische groei hoeft te verwachten. We gaan steeds meer op Japan lijken, een land dat al 20 jaar geen economische groei heeft, maar wel een dynamische en welvarende economie![4] Een betere kwaliteit van leven is geen synoniem van economische groei. Ook vallen de grote problemen van vandaag, het herverdelingsvraagstuk nationaal en internationaal, niet op te lossen met economische groei op zich.

 

Duizenden kerken wereldwijd hielden op 14 oktober Micha Zondag. Het thema dit jaar was: delen in overvloed. Er is in de kerken bij stilgestaan hoe we in economisch slechte tijden snel onze eigen zorgen belangrijker vinden dan de zorg voor de wereld om ons heen. God roept ons in de bijbel op tot verantwoordelijkheid voor onze naaste in deze wereld, voor sociale gerechtigheid. Dit betekent dat we onze eigen manier van produceren en consumeren, onze  levensstijl moeten aanpassen, zodat iedereen voldoende heeft.

Micha Nederland roept u op om het Kabinet te bewegen tot een beleid waarin economische groei geen doel op zich is, maar de economie dienstbaar wordt gemaakt aan een waarlijk menselijke samenleving in Nederland en in de rest van de wereld.

 

Micha Nederland is een beweging van ondermeer:  de Evangelische Alliantie, Evangelische Zendingsalliantie, Convoy of Hope, De Verre Naasten, Deputaten diaconaat Christelijke Gereformeerde Kerken, Kerk in Actie (PKN), Unie van Baptistengemeenten, Christelijke Hogeschool Ede, Compassion, Light for the world, Dorcas, International Justice Mission, Jongbloed, Medair, Het Passion, Vereniging Prisma, Red een Kind, SZD van de Bond van Vrije Evangelische gemeenten, Tear, Time to Turn, World Servants, World Vision en ZOA.