Belastingontwijking
In Nederland betalen we allemaal belasting. Hiermee bekostigt onze overheid publieke diensten als de gezondheidszorg, infrastructuur, veiligheid en onderwijs. De afgelopen jaren is op veel van deze diensten bezuinigd ten gevolge van de economische crisis. We hebben daarmee ervaren – de een directer dan de ander – hoe belangrijk deze publieke diensten eigenlijk voor ons zijn. In veel ontwikkelingslanden zijn overheden niet in staat om publieke diensten – zoals een goede gezondheidszorg en goed onderwijs – te bieden voor hun – vaak in armoede levende – inwoners, omdat het voor hen niet mogelijk is genoeg belasting te heffen. Naast dat het gemiddelde inkomen veel lager ligt en er geen goed belastingsysteem is opgezet, komt dit doordat rijke individuen en grote internationale bedrijven belasting ontwijken.
Dit doen zij onder andere door de winst die zij in ontwikkelingslanden maken in het geheim door te sluizen – vaak via Nederland – naar belastingparadijzen. In deze belastingparadijzen betalen zij nauwelijks belasting, en zo houden zij meer van hun winst over. Door belastingontwijking lopen ontwikkelingslanden per jaar ruim 160 miljard dollar aan belasting mis. Dit is ongeveer anderhalf keer zoveel als ontwikkelingslanden aan ontwikkelingssamenwerking van rijke landen ontvangen.
Maar ook in Nederland ondervinden we de gevolgen van belastingontwijking. Als bedrijven in Nederland minder belasting betalen, betekent dit dat de rest meer moet betalen. Zo kan het zijn dat bepaalde bedrijven over hun winst minder dan 1% belasting betalen door afspraken die zij maken met de belastingdienst. In een land waar toch ook 400.000 kinderen tegen de armoedegrens aanleven, 94.000 mensen afhankelijk zijn van de voedselbank en – ten gevolge van de economische crisis – veel bezuinigd is op ouderenzorg, onderwijs en ontwikkelingssamenwerking, is dit niet rechtvaardig!