Armoede uitbannen

Wie kijkt nog verbaasd op van beelden van hongerende mensen? Wie heeft nog de illusie dat armoede ooit uit is te bannen.

Het lijkt bijna naïef om te denken dat aan armoede ooit een einde komt. Toch durfden de makers van de documentaire 58 het aan om die stelling te poneren.

Dun

De documentaire 58 vertelt het aangrijpende levensverhaal van een aantal mensen die in extreme armoede leven. Het belicht ook het dunne lijntje van extreme armoede naar mensenhandel en prostitutie.

Maar tegelijkertijd vertelt de film ook welke rol de wereldwijde kerk kan vervullen om armoede en slavernij te bestrijden. Naast de persoonlijke verhalen van mensen uit Ethiopië, Brazilië, Kenia en India, schetst de documentaire verrassend genoeg een beeld van de vorderingen die wereldwijd worden gemaakt op het gebied van armoedebestrijding.

Liefhebben
Want armoede is uit te bannen, zo geloven de makers van 58. De documentaire is opgebouwd aan de hand van het bijbelgedeelte Jesaja 58. Wat de filmmakers betreft beschrijft Jesaja hierin de kern van het christelijk geloof: je naasten liefhebben als jezelf en omzien naar mensen die lijden.

Zo’n film als 58 lijkt zware kost, maar daar waar sommige documentaires die over het gigantische armoedeprobleem gaan een ontmoedigend effect hebben, inspireert en motiveert 58 juist. Door beelden te geven van mensen die zich ontworstelden aan hun extreem arme jeugd en nu hoop brengen in hun voormalige krottenwijk.

Cijfers
Ook met cijfers proberen de 58-makers aan te tonen dat de armoede kan dalen. Het percentage van de wereldbevolking dat in extreme armoede leeft is in de afgelopen generatie al gehalveerd (van 52% naar 26%).

De uiteindelijke boodschap van de filmmakers is: we kunnen in onze generatie een einde maken aan extreme armoede en onrecht terugdringen. Maar ook: de kerk is op haar best wanneer ze hierin voorop loopt.